Το είδωλό μου στον καθρέπτη δείχνει αλλιώτικο. Παρατηρώ τις αλλαγές στο σώμα μου και χαμογελώ. Είναι η πρώτη φορά που δε με μοιάζει αν έ...
Το είδωλό μου στον καθρέπτη δείχνει αλλιώτικο. Παρατηρώ τις αλλαγές στο σώμα μου και χαμογελώ. Είναι η πρώτη φορά που δε με μοιάζει αν έχω πάρει βάρος. Είσαι αυτό το ανθρωπάκι που κινείται μέσα μου. Ένα πλάσμα που τρέφεται από τη δική μου σάρκα και μεγαλώνει στο δικό μου σώμα. Δυο αλληλένδετα κομμάτια που αναπνέουν τον ίδιο αέρα.Είμαστε ένα.
Σου δίνω ζωή κι εσύ με τη σειρά σου αλλάζεις τη δική μου. Της δίνεις νέο νόημα, αξία και ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα ευθύνης.
Ψηλαφίζω την κοιλιά μου κι ακολουθώ τον ρυθμό σου. Με τα μάτια κλειστά σε φαντάζομαι. Είσαι μωρό στην αγκαλιά μου, ακούω το κλάμα σου, σου ψιθυρίζω γλυκά λόγια για να ηρεμήσεις.
Αργότερα έχεις στον ώμο την τσάντα με τα βιβλία σου ενώ πιο μετά αναγνωρίζω στο ύφος σου τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα. Κάθομαι σε μια μεγάλη αμφιθεατρική αίθουσα και σε καμαρώνω που κρατάς το πολυπόθητο πτυχίο σου. Δακρύζω μόλις το βλέμμα σου συναντά το δικό μου. Νιώθω σαν να μου λες «παραμένεις πάντα η πρώτη μου αγάπη».
Είναι και μέρες που με πιάνει ανησυχία. Δεν θέλω κανείς να σε πληγώσει ή να σου φερθεί άδικα. Εύχομαι να μπορώ πάντα να στεγνώνω το δάκρυ σου, να παίρνω τις αγωνίες σου, να διώχνω τα άγχη σου.
Περιμένω τη μέρα που θα σε δω, που θα με κοιτάξεις κι αυτή η στιγμή θα μείνει αναλλοίωτη στη μνήμη μου. Θα τη θυμάμαι ως τα βαθιά μου γεράματα και θα συγκινούμαι όταν τη διηγούμαι.
Σε αναμένω. Μετρώ τις μέρες ώσπου να σε συναντήσω. Σ’ αγαπώ κι ας μη σε γνώρισα ακόμη.
Της Έλενας Σαλιγκάρα.
COMMENTS